Innoveren van je hart
- Luca roelfsema
- 1 jul 2023
- 1 minuten om te lezen
Hallo lieve lezer. Dit keer wil ik wat gedachten met jullie delen over mijn werk in de zorg. Het gaat hier continu om veranderingen en zorg innovaties maar veranderd dit de zorg echt? Moeten we dit willen en starten we wel op de juiste manier? Hier een stukje over hoe ik hier naar kijk.
Ik werk al een jaar of 2 in de ouderenzorg. Inmiddels volg ik ook een opleiding, intern, om verpleegkundige en wellicht ooit meer te worden. De doelgroep waar ik nu mee werk is palliatief en/of psychisch. Met deze doelgroep werk ik het liefst omdat ik erg gesteld ben op warme zorg.
De zorg is in een continue ontwikkeling. Alles voor het algeheel welzijn van de zorgvrager en het fysiek sparen van de zorgaanbieder. Van tillift tot pratende bloempotten kan je alle kanten op met verandering. Maar laten we eerlijk zijn, ik zie mijn moeder niet in een kamertje zitten met als enige sociale contact een bloempot die haar verteld waar ze heen kan gaan en wat ze moet doen.
Vaak word er snel en praktisch gewerkt. Iedereen maar voor 10 uur uit bed, eten doen we in de stoel. Geen huiskamer dienst? Dan zit u de hele dag op uw kamer, sorry bezetting!. Dit moet toch anders? Hoe fijn is het om even een kop thee voor iemand te zetten en wat betekent stikgevaar bij een ontbijtje op bed nog als je toch al snel dood gaat?
Ik wil hier de komende dagen graag wat dieper op in gaan. Ik ben enorm benieuwd naar jullie mening en vragen hier over dus alsjeblieft HMU!
Liefs.
Opmerkingen